یک مطالعه نشان داده است که بیماری‌های قلبی عروقی مانند فشار خون بالا و دیابت که به عنوان عوامل مؤثر در آسیب رگ‌های خونی مغز در جمعیت‌های جوان‌تر شناخته می‌شوند، با افزایش خطر چنین آسیبی در افراد ۹۰ سال به بالا مرتبط نیستند.

به گزارش پایان تیتر به نقل از ساینس دیلی، مطالعه‌ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا، ایروین انجام شده است، نشان می‌دهد که بیماری‌های قلبی عروقی مانند فشار خون بالا و دیابت، که به عنوان عوامل مؤثر در آسیب رگ‌های خونی مغز در جمعیت‌های جوان‌تر شناخته می‌شوند، با افزایش خطر چنین آسیبی در افراد ۹۰ سال به بالا مرتبط نیستند.

این مطالعه که امروز به صورت آنلاین در مجله Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association منتشر شده است، نشان می‌دهد که رابطه بین فشار خون، سلامت عروق و پیری مغز پیچیده‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.

دکتر راوی راجموهان، نویسنده مسئول و مربی بالینی مغز و اعصاب دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، گفت: “دهه‌هاست که می‌دانیم عواملی مانند فشار خون بالا و دیابت می‌توانند به رگ‌های خونی مغز آسیب برسانند و خطر ابتلا به زوال شناختی و زوال عقل را افزایش دهند. با این حال، تحقیقات ما نشان داد که این الگوها ممکن است با افزایش سن افراد تغییر کنند. حتی جالب‌تر اینکه، استفاده از داروهای کاهش دهنده فشار خون در این گروه ۹۰ سال به بالا با احتمال کمتر انواع خاصی از آسیب مغزی مرتبط بود.”

اعضای تیم با بررسی داده‌های ۲۶۷ شرکت‌کننده در مطالعه‌ی ۹۰+ موسسه‌ی ملی پیری، که یکی از بزرگترین و جامع‌ترین پروژه‌های تحقیقاتی روی مسن‌ترین جمعیت است، رابطه‌ی بین تغییرات مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی در مغز و عوامل خطر عروقی گزارش‌شده توسط خود فرد یا استفاده از داروهای مرتبط با قلب را تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها از مدل‌های آماری که سن، جنس و تحصیلات را در نظر می‌گرفتند، استفاده کردند و دریافتند که وجود تغییرات مغزی با عوامل خطر سنتی مانند فشار خون بالا یا دیابت مرتبط نیست.

علاوه بر این، آن‌ها کشف کردند که برخی داروها اثرات پیشگیرانه‌ی بالقوه‌ای را نشان می‌دهند. داروهای ادرارآور با احتمال کمتر تصلب شرایین، که معمولاً “سخت شدن شریان‌ها” نامیده می‌شود، مرتبط بودند و مسدودکننده‌های بتا و گشادکننده‌های عروق با کاهش احتمال آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی، تجمع نوعی پروتئین در رگ‌های خونی مغز، مرتبط بودند.

راجموهان گفت: “یافته‌های ما این ایده را که عوامل خطر عروقی سنتی همیشه برای سلامت مغز در جمعیت ۹۰+ سال مضر هستند، به چالش می‌کشد.” «یافته‌های ما ممکن است نشان‌دهنده اثربخشی درمان برای آن بیماری‌ها باشد، یا می‌تواند تحت تأثیر سوگیری بقا باشد، زیرا افرادی که عوامل خطر درمان نشده یا شدید دارند ممکن است تا دهه ۹۰ زندگی خود زنده نمانند. تحقیقات بیشتری برای بررسی اینکه آیا داروهای کاهش‌دهنده فشار خون می‌توانند به‌طور مستقیم خطر آسیب رگ‌های خونی مغز و زوال عقل را تحت شرایط خاص کاهش دهند، مورد نیاز است. چنین دانشی می‌تواند منجر به توصیه‌های شخصی‌سازی‌شده‌تری برای مدیریت فشار خون و بهبود نتایج سلامت مغز شود.»

اعضای تیم همچنین شامل دکتر کلودیا کاواس، استاد مغز و اعصاب و نوروبیولوژی و رفتار؛ ماریا کورادا، استاد مقیم مغز و اعصاب؛ آنلیا پاگانینی هیل، دانشمند پروژه در رشته مغز و اعصاب؛ و دانشجوی فارغ‌التحصیل بیوشیمی، جوی وانگ – همه از دانشگاه کالیفرنیا، ایروین – و همچنین دکتر توماس مونتین، رئیس پاتولوژی در دانشگاه استنفورد؛ زینه الدارسانی، دانشجوی فارغ‌التحصیل اپیدمیولوژی و آمار زیستی در کالج بهداشت عمومی دانشگاه تمپل؛ و چو-چینگ هو، دانشجوی فارغ‌التحصیل علوم کامپیوتر در دانشگاه ایلینوی، اوربانا-شمپین بودند.
… این کار توسط موسسه ملی پیری تحت کمک هزینه AG021055 و کنسرسیوم تحقیقات بیماری آلزایمر تحت کمک هزینه پشتیبانی شد.

مترجم: بیتا جعفری

انتهای پیام/