دی‌ان‌ای باستانی نشان می‌دهد که گله‌داران عصر برنز با تکه‌های استارتر پنیر دفن شده‌اند

به گزارش پایان تیتر به نقل از ساینس ، در اواخر دهه ۱۹۹۰، باستان شناسانی که در حوضه خشک تاریم، در وسط منطقه سین کیانگ چین کار می کردند، صدها تابوت قایق شکل را حفاری کردند که قدمت آن به عصر برنز، حدود ۳۵۰۰ سال پیش بازمی گردد. زمانی که محققان ظروف چوبی را باز کردند و بسته‌های پارچه‌ای داخل آن را باز کردند، با منظره‌ای شگفت‌انگیز روبرو شدند: مومیایی‌هایی که به گرمی برای زندگی پس از مرگ پوشیده بودند، کلاه‌های بلند، نمدی و لباس‌های پشمی بافته شده، با چهره‌های سفید شبح‌آلود. برخی از آنها توده های بژ برآمدگی و گل کلم مانندی به دور گردنشان بسته بودند.

به نظر می رسد مومیایی های مدفون در گورستان Xiaohe با پنیر پوشیده شده اند. در مطالعه جدیدی که در مجله Cell منتشر شد، ژنتیک آکادمی علوم چین، Qiaomei Fu، موفق شد DNA باکتری را از تکه هایی که از همان ماده خمیر کم رنگی که صورت مومیایی ها را پوشانده بود، توالی یابی کند. در میان انواع آلاینده‌ها و قارچ‌ها، او سویه‌های لاکتوباسیلوس kefiranofaciens و L. helveticus را بازیابی کرد. انواع هر دو باکتری هنوز در کفیر مدرن یافت می‌شود، یک نوشیدنی لبنی تخمیر شده که می‌توان آن را صاف کرد تا نوعی پنیر نرم تولید شود که در سراسر اروپا و آسیا تولید می‌شود. فو می گوید: «این قدیمی ترین DNA پنیر در جهان است.

توده‌ها احتمالاً دانه‌های آغازگر کفیر بودند، کلونی‌های باکتریایی غلیظ که برای شروع تخمیر در دسته‌های جدید پنیر استفاده می‌شدند – هدیه‌ای گرانبها برای بردن به دنیای بعدی.

کفیر بخشی از یک رژیم غذایی جهان وطنی قابل توجه برای مردم Xiaohe بود. مطالعات قبلی روی جرم دندانی آنها نشان داد که آنها لبنیات و گندم غرب آسیا، دانه ارزن از شرق چین و گیاهان دارویی از صدها کیلومتر دورتر مصرف می کردند. فو و تیمش توانستند پنیر کفیری را که می خوردند و برای پوشاندن صورت مردگانشان استفاده می کردند نشان دهند که از شیر گاو و بز تهیه شده بود.

سازندگان مدرن اغلب این دو شیر را مخلوط می کنند، اما ظاهراً Xiaohe آنها را در دسته های جداگانه تخمیر می کند. اگرچه DNA باکتری از میکروبیوم روده افراد باستانی توالی یابی شده است، فو می گوید: «این اولین بار است که ما این نوع داده های ژنتیکی را از یک مصنوع به دست می آوریم. “ما چیزهای زیادی یاد گرفتیم.”

مترجم: مرتضی کوکبی

انتهای پیام/