یک بررسی جامع جدید، که توسط کمیته کارگروه شکستگی مشاوران علمی بنیاد بین‌المللی پوکی استخوان (IOF) به نمایندگی از IOF و انجمن بین‌المللی جراحی ارتوپدی و تروماتولوژی (SICOT) تهیه شده است، شواهد مربوط به بهبود شکستگی را با پوکی استخوان و در حال حاضر روشن می‌کند.

به گزارش پایان تیتر به نقل از مدیکال اکسپرس، در فصل‌های مشخص شده، «تأثیر داروهای پوکی استخوان و پوکی استخوان بر بهبود شکستگی. مروری روایی» به بررسی زیست‌شناسی بهبود شکستگی، ارزیابی بالینی و رادیولوژیکی بهبود شکستگی، تأثیر پوکی استخوان بر بهبود شکستگی، تأثیر داروهای پوکی استخوان بر شکستگی می‌پردازد. شفا، و زمینه های مهم برای تحقیقات بیشتر. این یافته ها در مجله Osteoporosis International منتشر شده است.

پروفسور مانجو چاندران، نویسنده اول این نشریه، اظهار داشت: “شکستگی اخیر به طور قابل توجهی احتمال شکستگی دیگر را افزایش می دهد. درمان سریع پوکی استخوان برای کاهش این خطر ضروری است. با این حال، نگرانی هایی در میان متخصصان پزشکی و جراحی در مورد عوارض جانبی احتمالی داروهای پوکی استخوان وجود دارد.

“علاوه بر این، هنگامی که بیماران تحت درمان پوکی استخوان دچار شکستگی می شوند، پزشکان ممکن است از خود بپرسند که آیا درمان پوکی استخوان را در طول فرآیند بهبودی متوقف کنند یا خیر. بررسی ما به شواهد موجود می پردازد تا شفافیت و راهنمایی های عملی را ارائه دهد که برای بسیاری از پزشکان و جراحانی که مراقبت می کنند مفید باشد.

نکات کلیدی

     ارزیابی بهبود شکستگی معمولاً باید شامل ترکیبی از معاینه بالینی و تصویربرداری رادیوگرافی باشد.

     در حالی که به نظر می رسد مطالعات حیوانی از این دیدگاه حمایت می کند که پوکی استخوان بر بهبود شکستگی تأثیر منفی می گذارد، مطالعات بالینی در انسان نتایج متناقضی را به همراه داشته است.

     تأثیر داروهای پوکی استخوان بر بهبود شکستگی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، اگرچه بیشتر تحقیقات در مدل های حیوانی انجام شده است و بنابراین ممکن است به طور کامل برای انسان ترجمه نشود.

     به طور کلی، به نظر نمی رسد که داروهای پوکی استخوان تأثیر منفی بر بهبود شکستگی داشته باشند. بیس فسفونات ها را می توان با خیال راحت بعد از شکستگی های پوکی استخوان متافیزال بدون تأثیر نامطلوب بر نتایج بالینی شروع کرد.

     پیشنهادی برای فواید تری پاراتید در زمان بهبودی شکستگی وجود دارد. داده‌های مربوط به تأثیر روموسوزوماب بر بهبود شکستگی ناچیز است.

     عوامل دیگری مانند افزایش سن، سیگار کشیدن، تغذیه نامناسب و بیماری‌های همراه مانند دیابت و کمبود ویتامین D ممکن است باعث ایجاد اختلال در بهبودی تاخیری شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان شوند.

     مزایای درمان پوکی استخوان و ضرورت فوری برای کاهش خطر شکستگی قریب الوقوع باید بر هر خطر نظری ناشی از عدم جوش خوردن یا دیر جوش خوردن ارجحیت داشته باشد.

     تحقیقات بیشتری مورد نیاز است: نشانگرهای رادیولوژیکی و بیولوژیکی جدید ترمیم شکستگی باید شناسایی شوند و روش‌های بالینی و علوم پایه برای ارزیابی بهبود شکستگی باید برای درک بیشتر ادغام شوند. داده‌های مربوط به تأثیر عوامل ضد پوکی استخوان مانند تری‌پاراتید، روموسوزوماب بر بهبود شکستگی، شایسته توجه بیشتر است.

پروفسور نیکلاس هاروی، یکی از نویسندگان و رئیس کمیته مشاوران علمی IOF نتیجه گیری کرد: “خوشبختانه به نظر می رسد که هیچ اثر مضری از داروهای پوکی استخوان بر بهبود شکستگی وجود ندارد. شواهد از تاخیر در شروع درمان ضد تحلیل به دنبال شکنندگی حاد حمایت نمی کنند. شکستگی، و همچنین دلیلی برای تعلیق داروی پوکی استخوان در زمان شکستگی وجود ندارد، اگر فرد در حال حاضر تحت درمان است.

“با توجه به عواقب جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی شکستگی های ثانویه، مزایای درمان پوکی استخوان و ضرورت فوری برای کاهش خطر شکستگی قریب الوقوع پس از شکستگی باید مورد توجه قرار گیرد.”

مترجم: مرتضی کوکبی

انتهای پیام/