رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: در مجموعه جهانی تولید علم در سم شناسی جایگاه شانزدهم را به دست آوردیم.
او بیان کرد: سم شناسی رشتهای تنها علمی نیست بلکه دامنهای گسترده و بین بخشی دارد. شرایط فعلی نظام سلامت به گونهای است که ما باید بیش از گذشته در رشته سم شناسی ظرفیت سازی و جایگاه این رشته را تبیین کنیم. متاسفانه امروزه برخی افراد در حوزه سلامت با ظرفیتهای این رشته چندان آشنا نیستند و این ضعف بزرگی است که در سالهای اخیر مشاهده میشود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: در چند سال گذشته موضوع آلودگی برنجهای وارداتی به آرسنیک در کشور مطرح شد، اما طبق آخرین بررسیها معلوم شد که این برنجها ایمن هستند. برنج در سفره غذایی ایرانیان جایگاه مهمی دارد. حد مجاز آرسنیک در کشور ما ۱۴۰ است و سرانه مصرف برنج به ازای هر فرد در کشور ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم است.
زالی تاکید کرد: یکی دیگر از موضوعاتی که در حوزه سم شناسی در کشور مطرح شد بحث ذرتهای آلوده به سم آسلاتوکسین بود.
ساختمانها و خانهها باید در چه فاصلهای از پمپ بنزینها ساخته شوند؟
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره میزان مراجعه سالیانه به بیمارستان لقمان گفت: سالیانه حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر بر اثر مسمومیت به بیمارستان لقمان مراجعه میکنند. ما باید به مسمومیت بر اثر اکسید آلومینیوم یا قرص برنج هم توجه کنیم. متاسفانه امروزه مسمومیتهای ناخواسته و یا غیر تعمدی هم در دنیا بسیار زیاد مشاهده میشود. انجمنهای علمی کشور اکنون به تکامل حرفهای رسیدهاند و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی امروز همکاری خود را با انجمن سم شناسی ایران اعلام میکند.
زالی اظهار کرد: امروزه ما در مجموعه جهانی تولید علم در سم شناسی جایگاه شانزدهم را داریم که این جایگاه بسیار ممتاز است. ما در طول ۲۰ سال گذشته در زمینه تولیدات، استنادات علمی و تهیه مقالات معتبر کارهای نوینی را در زمینه سم شناسی در کشور انجام دادیم و پیشرفتهای زیادی را در این حوزه داشتهایم.
او یادآوری کرد: هر چند در کشور ما سم شناسی جایگاه ویژهای دارد، اما متاسفانه ما نتوانستهایم از این ظرفیت در حوزههایی مانند صنعت، معادن، پالایشگاهها، محیط زیست، کشاورزی، اکوسیستم، تالابها، انرژی پاک، مواد غذایی دامپروری استفاده بهینه کنیم، بنابراین از این ظرفیت مغفول ماندهایم. ما باید مصرف پلاستیک را در کشور کاهش دهیم و به سمت بازیابی پلاستیک پیش برویم. پلاستیک، مادهای است که بیش از ۳۰۰ سال در طبیعت باقی میماند.
انتهای پیام/