دانشمندان یک مطالعه پیشگامانه در مورد فواید روزه‌داری متناوب انجام داده‌اند. نخوردن چیزی از ساعت ۵ بعد از ظهر تا ۹ صبح روز بعد (روزه‌داری زودهنگام) تا حد زیادی به بهبود تنظیم قند خون و کاهش چربی زیر جلدی شکم، یعنی چربی درست زیر پوست، کمک می‌کند.

به گزارش پایان تیتر به نقل از ساینس دیلی، تیمی از دانشمندان به رهبری دانشگاه گرانادا (UGR)، دانشگاه عمومی ناوارا (UPNA) و CIBER نشان داده‌اند که روزه‌داری متناوب (کاهش تعداد ساعات مصرف و افزایش ساعات روزه‌داری در هر روز) روشی مؤثر برای کاهش وزن و بهبود سلامت قلب و عروق در افراد مبتلا به مشکلات چاقی است.

کار آنها که در مجله Nature Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که خوردن آخرین وعده غذایی قبل از ساعت ۵ بعد از ظهر و سپس نخوردن شام در شب، یک استراتژی ایمن و مؤثر برای کاهش چربی شکمی زیر جلدی، یعنی چربی درست زیر پوست، به ویژه پس از دوره‌های پرخوری مانند کریسمس است.

در اسپانیا، شیوع اضافه وزن و چاقی در مردان به ۷۰٪ و در زنان به ۵۰٪ می‌رسد که با اختلالات متابولیکی متعدد مانند دیابت نوع ۲ مرتبط است و به طور تصاعدی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا و انواع خاصی از سرطان را افزایش می‌دهد. این افزایش وزن نگران‌کننده در جمعیت نه تنها بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه چالش بزرگی را برای سیستم بهداشت عمومی نیز به همراه دارد. تحقیقات علمی به سختی در تلاش است تا استراتژی‌های مؤثر اما ساده‌ای را برای درمان این مشکل که اکنون یک بیماری محسوب می‌شود، پیاده‌سازی کند.

رژیم‌های غذایی محدودکننده کالری به کاهش وزن و بهبود سلامت قلب و عروق کمک می‌کنند. با این حال، حفظ آنها در درازمدت آسان نیست و اغلب منجر به این می‌شود که اکثر افراد در نهایت درمان را رها کنند و در نتیجه وزن از دست رفته را دوباره به دست آورند یا حتی بیشتر از وزن اولیه خود وزن اضافه کنند.

در مواجهه با دشواری‌های حفظ پایبندی به محدودیت کالری سنتی، استراتژی‌های تغذیه‌ای جدیدی در حال ظهور هستند. یکی از این موارد، روزه‌داری متناوب است که شامل دوره‌های متناوب غذا خوردن با دوره‌های روزه‌داری از ساعت‌ها تا روزها است. نوعی از روزه‌داری متناوب که در سال‌های اخیر محبوبیت پیدا کرده است، روشی است که تعداد ساعات مصرف را کاهش می‌دهد و ساعات روزه‌داری را هر روز افزایش می‌دهد. این به عنوان غذا خوردن با محدودیت زمانی شناخته می‌شود. به طور معمول، در اسپانیا، مردم اولین صبحانه خود را ساعت ۷-۸ صبح و شام را ساعت ۲۱-۲۲ شب می‌خورند، بنابراین آنها یک بازه ۱۲-۱۴ ساعته برای مصرف دارند. در این نوع روزه‌داری متناوب، بازه زمانی دریافت غذا از ۱۲ تا ۱۴ ساعت به ۶ تا ۸ ساعت کاهش می‌یابد و افراد به مدت ۱۶ تا ۱۸ ساعت روزه می‌گیرند. این استراتژی تغذیه‌ای به حفظ چرخه روزانه غذا خوردن و روزه‌داری کمک می‌کند که ریتم‌های بیولوژیکی بدن ما را تثبیت می‌کند. ما می‌دانیم که غذا خوردن نامنظم یا در شب این ریتم‌ها را مختل می‌کند و خطر چاقی، بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

گروه تحقیقاتی PROFITH CTS-977 از دپارتمان تربیت بدنی و ورزش، دانشکده علوم ورزشی و موسسه تحقیقات دانشگاه ورزش و سلامت (iMUDS) به رهبری دکتر جاناتان رویز، با همکاری ibs.Granada، بیمارستان دانشگاه کلینیکو سن سسیلیو و بیمارستان دانشگاه ویرگن د لاس نیوس گرانادا، و همچنین گروه تحقیقاتی به رهبری دکتر ایدویا لاباین از دانشگاه گرانادا، با همکاری دکتر ایدویا لاباین از دانشگاه گرانادا و بیمارستان دانشگاه ویرگن د لاس نیوس گرانادا. ایدویا لاباین از دانشگاه دولتی ناوارا و بیمارستان دانشگاه ناوارا، به همراه CIBER در مورد چاقی (CIBEROBN) و CIBER در مورد ضعف و پیری سالم (CIBERFES)، اثرات یک مداخله ۱۲ هفته‌ای را با سه استراتژی مختلف روزه‌داری بررسی کرده‌اند: روزه‌داری زودهنگام (فروش ورودی: تقریباً ۹:۰۰-۱۷:۰۰)، روزه‌داری دیرهنگام (تقریباً ۱۴:۰۰-۲۲:۰۰) و روزه‌داری خودانتخابی، که در آن افراد می‌توانستند بازه زمانی مورد نظر خود را برای غذا خوردن انتخاب کنند و این کار را به طور متوسط ​​بین ۱۲ صبح تا ۸ شب انجام می‌دادند.

مطالعه با ۱۹۷ شرکت‌کننده

علاوه بر این، همه افراد شرکت‌کننده در این مطالعه، درمان استاندارد را نیز دریافت کردند که شامل یک برنامه آموزشی تغذیه در مورد رژیم غذایی مدیترانه‌ای و سبک زندگی سالم بود. در این کارآزمایی تصادفی، کنترل‌شده و چندمرکزی که در گرانادا (جنوب اسپانیا) و پامپلونا (شمال اسپانیا) انجام شد و یکی از بزرگترین کارآزمایی‌ها تا به امروز است، در مجموع ۱۹۷ نفر (۵۰٪ زن) در سنین ۳۰ تا ۶۰ سال شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به طور تصادفی به یکی از گروه‌های زیر تقسیم شدند: درمان معمول (۴۹ شرکت‌کننده)، روزه‌داری زودهنگام (۴۹ شرکت‌کننده)، روزه‌داری دیرهنگام (۵۲ شرکت‌کننده) یا روزه‌داری انتخابی (۴۷ شرکت‌کننده).

این مطالعه بخشی از پایان‌نامه دکترای مانوئل دوت-مونترو بود که در حال حاضر دانشجوی فوق دکترا در موسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی (NIDDK) در ایالات متحده است.

مانوئل دوته-مونترو، به همراه آنتونیو کلاورو جیمنو، محقق پیش‌دکترا در دانشگاه گرانادا، و الیزا مرچان رامیرز، محقق پسادکترا در دانشگاه گرانادا، این مطالعه را در گرانادا رهبری کردند و نشان می‌دهند که مشخص نیست آیا زمان‌بندی پنجره‌ی مصرف – زود، دیر یا خود-انتخابی – ممکن است تأثیر متفاوتی بر کاهش وزن، چربی احشایی (یعنی چربی اطراف اندام‌ها در ناحیه شکم) یا سلامت کلی قلب و عروق در افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، داشته باشد یا خیر.

نتایج این مطالعه که در مجله‌ی Nature Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که روزه‌داری متناوب هیچ مزیت اضافی نسبت به برنامه‌ی آموزش تغذیه در کاهش چربی احشایی نشان نداده است. با این حال، گروه‌های روزه‌دار، صرف نظر از زمان مصرف، در مقایسه با گروه درمان معمول که پنجره‌ی مصرف خود را حداقل ۱۲ ساعت ادامه دادند، به طور متوسط ​​​​۳-۴ کیلوگرم کاهش وزن بیشتری داشتند. نکته‌ی قابل توجه این است که گروه روزه‌داری زودهنگام، چربی زیر جلدی شکم، یعنی چربی درست زیر پوست، را تا حد بیشتری کاهش دادند.

این مطالعه همچنین سطح گلوکز ناشتا و ۲۴ ساعته را با استفاده از یک مانیتور مداوم گلوکز که توسط شرکت‌کنندگان به مدت ۱۴ روز قبل و در پایان مداخله استفاده می‌شد، ارزیابی کرد. نتایج نشان می‌دهد که گروه روزه‌داری زودهنگام در مقایسه با سایر گروه‌ها، سطح گلوکز ناشتا و گلوکز شبانه را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است.

تنظیم گلوکز

این یافته‌ها نشان می‌دهد که روزه‌داری زودهنگام ممکن است به ویژه در بهینه‌سازی تنظیم گلوکز مفید باشد، که می‌تواند به پیشگیری از دیابت و بهبود سلامت متابولیک کمک کند. دکتر لاباین، محقق اصلی این مطالعه در پامپلونا و عضو CIBEROBN به همراه دکتر جاناتان رویز و دکتر مانوئل مونوز (CIBERFES)، می‌گوید: با نخوردن غذا در شب، بدن زمان بیشتری برای هضم و پردازش مواد مغذی دارد، تنظیم بهتر گلوکز خون تسهیل می‌شود و در نتیجه خطر ابتلا به مشکلات قند خون و سایر اختلالات متابولیک کاهش می‌یابد.

محققان تأکید می‌کنند که همه گروه‌های روزه‌دار میزان پایبندی بالایی داشتند و هیچ عارضه جانبی جدی ثبت نشد. بنابراین، روزه‌داری متناوب به عنوان یک استراتژی ایمن و امیدوارکننده برای مدیریت وزن بدن و بهبود سلامت قلب و عروق در افرادی که اضافه وزن یا چاقی دارند، ارائه می‌شود. این اطلاعات می‌تواند برای بهبود اثربخشی مداخلات تغذیه‌ای در چنین جمعیت‌هایی بسیار مهم باشد.

مترجم : مرتضی کوکبی

انتهای پیام/