با افزایش دما، این پدیده می تواند محصولاتی را که به این گرده افشان ها متکی هستند، تهدید کندزنبورهای دم گاومیش (Bombus terrestris) ممکن است پس از گرمای شدید نتوانند گلهای مورد علاقه خود را بو کنند.

به گزارش پایان تیتر به نقل از ساینس ، دماهای شدید که به طور فزاینده ای متداول می شوند، تهدیدی فزاینده برای بسیاری در سراسر جهان هستند، اما انسان ها تنها کسانی نیستند که در معرض خطر هستند. در مطالعه‌ای که امروز در Proceedings of the Royal Society B انجام شد، محققان نشان می‌دهند که امواج گرما ممکن است توانایی زنبورهای زنبور را در بوییدن گل‌هایی که از آنها تغذیه می‌کنند به شدت به خطر بیندازند. این یافته می تواند پیش بینی کند که چگونه تغییرات آب و هوایی ممکن است بر جمعیت گرده افشان ها و صنایع انسانی متکی به آنها تأثیر بگذارد.

کولین جاورسکی، بوم شناس صحرایی در مؤسسه ملی تحقیقات کشاورزی، غذا و محیط زیست فرانسه که در مطالعه جدید شرکت نداشت، می گوید: «نتایج کاملاً واضح است: تأثیر امواج گرما بر فیزیولوژی زنبور عسل وجود دارد. او اضافه می کند که اگر این زنبورها نتوانند غذای خود را به طور مؤثر پیدا کنند، تأثیر آن بر محصولاتی که گرده افشانی می کنند می تواند فاجعه بار باشد. “اگر گرده افشان ها برای چند روز نیایند… پس گرده افشانی، بذر و نسلی وجود ندارد – همین است.”

برای بسیاری از سبزیجات، میوه‌ها، آجیل‌ها و حبوباتی که در سفره‌های ما دیده می‌شوند، زنبورهای بی‌نظمی داریم. زنبورها محصولاتی را گرده افشانی می کنند که تقریباً یک سوم غذای ما را تشکیل می دهند. با این حال، سال‌هاست که جمعیت زنبورها در حال کاهش است و بیشتر محققان فکر می‌کنند دو دلیل اصلی وجود دارد: از بین رفتن زیستگاه و تغییر آب و هوا.

سال گذشته گرم‌ترین سال ثبت شده بود، و در دهه‌های اخیر، تغییرات آب و هوایی موج‌های گرما – دوره‌هایی از گرمای خفه‌کننده‌ای که می‌تواند برای روزها ادامه داشته باشد – گرمتر و مکررتر کرده است. محققان برخی از اثرات تغییر آب و هوا را با کاهش زنبور عسل مرتبط دانسته اند. خشکسالی می تواند تولید گرده و شهد گل ها را که زنبورها برای سالم ماندن به آن متکی هستند، کاهش دهد. گرمای شدید ممکن است عطر و شهد گل را کاهش دهد. و گرمای شدید و بارندگی شدید می توانند الگوهای جستجوی علوفه زنبورها را مختل کنند. منطقی است که زنبورهای کاوشگر، که تکامل یافته اند تا در ارتفاعات و عرض های جغرافیایی بالا زندگی کنند و با مناطق سردسیر مانند قطب شمال و کوه های آلپ سازگار شده اند، ممکن است در دماهای گرمتر دست و پنجه نرم کنند. اما سابین نوتن، بوم‌شناس حشرات در دانشگاه جولیوس ماکسیمیلیانس وورزبورگ، می‌خواست بفهمد که چگونه افزایش دما بر فیزیولوژی این گرده‌افشان تأثیر می‌گذارد.

زنبورهای بامبل از بینایی خود برای پیدا کردن تکه‌های گل و شاخک‌هایشان برای بو کردن و پیدا کردن بهترین گل‌ها در یک تکه برای تغذیه استفاده می‌کنند. گیرنده های موجود در شاخک زنبور عسل مولکول های بو را از گل ها می گیرند و سپس یک سیگنال الکتریکی به مغز آنها می فرستند تا آنها بتوانند قضاوت کنند که کدام گل را باید بازدید کنند. نوتن می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد اگر از کنار یک رستوران رد می‌شوید، [و از طریق بو] متوجه می‌شوید که آیا این آشپزخانه خوب است یا نه.

برای بررسی اینکه آیا گرما بر توانایی بویایی زنبورهای بامبل تأثیر می‌گذارد، او و تیمش ۱۹۰ حشره را از دو گونه رایج در اروپا آزمایش کردند: Bombus pascuorum و B. terrestris از یک زنبورستان تجاری. محققان هر زنبور عسل را در یک لوله ۵۰ میلی لیتری قرار دادند و با افزایش دمای لوله تا ۴۰ درجه سانتیگراد به مدت تقریباً ۳ ساعت، یک موج گرما را شبیه سازی کردند. پس از قرار دادن زنبور در معرض گرما، آنتن‌های آن را برداشتند و آن‌ها را در یک لوله شیشه‌ای کوچک متصل به یک الکترود قرار دادند تا پاسخ‌های الکتریکی آن‌ها را اندازه‌گیری کنند. (آنتن ها پس از برداشتن مدتی از نظر الکتریکی فعال باقی می مانند.) آنها آنتن ها را در معرض پفک های سه ترکیب معطر که معمولاً در گل ها یافت می شوند – ocimene، geraniol و nonanal قرار دادند. محققان گزارش می دهند که قرار گرفتن در معرض گرما پاسخ آنتن را به طور قابل توجهی به هر سه رایحه کاهش می دهد، گاهی اوقات تا ۸۰٪.
تبلیغات

ساندرا ریهان، اکولوژیست مولکولی از دانشگاه یورک که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید آزمایش این پاسخ فیزیولوژیکی به رایحه‌ها «واقعاً راهی هوشمندانه برای شروع به کندن این [معمای گرده‌افشان-گل» بود. “این اولین قدم مهمی است که واقعاً چه چیزی باعث کاهش این زنبورها می شود.” و آزمایش‌ها منعکس‌کننده سناریوهای آب و هوایی کنونی هستند، او می‌گوید: «متاسفانه چهل درجه [سانتیگراد] در قلمرو چیزی است که در حال حاضر اتفاق می‌افتد».

در بیشتر موارد، آنتن‌های زنبور عسل که در معرض گرما قرار گرفته بودند، نتوانستند پاسخ بو خود را بازیابی کنند، حتی اگر محققان آنها را پس از ۲۴ ساعت استراحت زنبورها در دمای سردتر از بین ببرند و آزمایش کنند. نوتن می‌گوید این یافته نشان می‌دهد که اثرات امواج گرما بر روی زنبورهای بامبل می‌تواند طولانی مدت باشد، که “بسیار هشداردهنده” است.

گونه منشأ وحشی، B. pascuorum، به نظر می‌رسد در آزمایش‌های جدید نسبت به B. terrestris نسبت به گرما انعطاف‌پذیری کمتری داشته باشد. و برای هر دو گونه، زنبورهای کارگر ماده – که مسئول جمع‌آوری غذای کلنی هستند – نسبت به نرها در برابر گرما حساس‌تر به نظر می‌رسند.

مطالعات آتی باید آسیب حرارتی مشابهی را در سایر گونه‌های زنبور عسل و گرده‌افشان‌ها، مانند مگس‌های هوا، آزمایش کنند. جاورسکی می‌گوید برخی از این‌ها «ممکن است در معرض خطر بالاتری» نسبت به زنبورهای چرتی باشند که از گرمای شدید آسیب می‌بینند. زنبورهای بامبل می توانند دمای خود را تنظیم کنند و در کلنی هایی زندگی کنند که غذا را ذخیره می کنند. سایر گرده‌افشان‌ها مانند زنبور نجار منفرد هستند، بنابراین چند روز بدون غذا – چه به این دلیل که نمی‌توانند گل‌ها را به طور موثری بو کنند یا صرفاً برای جلوگیری از گرما کمتر غذا می‌جویند – می‌تواند ویرانگر باشد. “اگر آنها برای جمع آوری منابع در زمانی که واقعاً به آن نیاز دارند، بیرون نیایند، پس کار تمام شده است.”

مترجم: بیتا جعفری

انتهای پیام/