به خوبی شناخته شده است که مصرف نوشیدنی‌های شیرین خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد، اما مکانیسم پشت این رابطه مشخص نیست. اکنون محققان نشان می‌دهند که متابولیت‌های تولید شده توسط میکروب‌های روده ممکن است نقشی داشته باشند. در یک مطالعه‌ی طولانی مدت روی بزرگسالان اسپانیایی/لاتین تبار آمریکایی، محققان تفاوت‌هایی را در میکروبیوتای روده و متابولیت‌های خون افرادی که مصرف بالای نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر داشتند، شناسایی کردند. تغییر در مشخصات متابولیت‌های مشاهده شده در مصرف‌کنندگان نوشیدنی‌های شیرین با خطر بالاتر ابتلا به دیابت در ۱۰ سال آینده مرتبط بود. از آنجایی که برخی از این متابولیت‌ها توسط میکروب‌های روده تولید می‌شوند، این نشان می‌دهد که میکروبیوم ممکن است واسطه‌ی ارتباط بین نوشیدنی‌های شیرین و دیابت باشد.

به گزارش پایان تیتر به نقلی از ساینس دیلی، به خوبی شناخته شده است که مصرف نوشیدنی‌های شیرین خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد، اما مکانیسم پشت این رابطه مشخص نیست. اکنون، در مقاله‌ای که در ۳۱ ژانویه در مجله Cell Metabolism منتشر شده است، محققان نشان می‌دهند که متابولیت‌های تولید شده توسط میکروب‌های روده ممکن است نقشی داشته باشند. در یک مطالعه طولانی مدت از بزرگسالان اسپانیایی/لاتین تبار آمریکایی، محققان تفاوت‌هایی را در میکروبیوتای روده و متابولیت‌های خون افرادی که مصرف بالای نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر داشتند، شناسایی کردند. تغییر در مشخصات متابولیت مشاهده شده در مصرف‌کنندگان نوشیدنی‌های شیرین با خطر بالاتر ابتلا به دیابت در ۱۰ سال آینده مرتبط بود. از آنجایی که برخی از این متابولیت‌ها توسط میکروب‌های روده تولید می‌شوند، این نشان می‌دهد که میکروبیوم ممکن است واسطه ارتباط بین نوشیدنی‌های شیرین و دیابت باشد.

نویسنده ارشد، کیبین کی، اپیدمیولوژیست در کالج پزشکی آلبرت انیشتین، می‌گوید: “مطالعه ما مکانیسم بالقوه‌ای را برای توضیح اینکه چرا نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر برای متابولیسم شما مضر هستند، نشان می‌دهد. اگرچه یافته‌های ما مشاهده‌ای هستند، اما بینش‌هایی را برای استراتژی‌های بالقوه پیشگیری یا مدیریت دیابت با استفاده از میکروبیوم روده ارائه می‌دهند.”

نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر منبع اصلی شکر افزوده در رژیم غذایی بزرگسالان آمریکایی هستند — در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، بزرگسالان آمریکایی به طور متوسط ​​روزانه ۳۴.۸ گرم شکر افزوده از نوشیدنی‌های شیرین مانند نوشابه و آب‌میوه‌های شیرین‌شده مصرف می‌کردند. چی می‌گوید در مقایسه با قندهای افزوده‌شده در غذاهای جامد، شکر افزوده‌شده در نوشیدنی‌ها “ممکن است راحت‌تر جذب شوند و چگالی انرژی بسیار بالایی دارند زیرا فقط شکر و آب هستند.”

مطالعات قبلی در اروپا و چین نشان داده‌اند که نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر ترکیب میکروبیوم روده را تغییر می‌دهند، اما این اولین مطالعه‌ای است که بررسی می‌کند آیا این تغییر میکروبی بر متابولیسم میزبان و خطر دیابت تأثیر می‌گذارد یا خیر. همچنین این اولین مطالعه‌ای است که این موضوع را در جمعیت اسپانیایی/لاتین تبار مستقر در ایالات متحده بررسی می‌کند — گروهی که میزان بالایی از دیابت را تجربه می‌کنند و به مصرف حجم بالایی از نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر معروف هستند.

این تیم از داده‌های مطالعه‌ی سلامت جامعه‌ی اسپانیایی‌تبار/مطالعه‌ی لاتین‌تبارها (HCHS/SOL)، یک مطالعه‌ی هم‌گروهی در مقیاس بزرگ با داده‌های بیش از ۱۶۰۰۰ شرکت‌کننده‌ی ساکن سن دیگو، شیکاگو، میامی و برانکس، استفاده کرد. در یک ویزیت اولیه، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا رژیم غذایی خود را از ۲۴ ساعت گذشته به یاد بیاورند و برای مشخص کردن متابولیت‌های سرم آنها، خون‌گیری انجام شد. محققان نمونه‌های مدفوع را جمع‌آوری کردند و میکروبیوم‌های روده‌ی زیرمجموعه‌ای از شرکت‌کنندگان (n = ۳۰۳۵) را در یک ویزیت پیگیری مشخص کردند و از این داده‌ها برای شناسایی ارتباط بین مصرف نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر، ترکیب میکروبیوم روده و متابولیت‌های سرم استفاده کردند.

آنها دریافتند که مصرف زیاد نوشیدنی‌های شیرین – که به عنوان دو یا چند نوشیدنی شیرین در روز تعریف می‌شود – با تغییرات در فراوانی نه گونه باکتری مرتبط است. چهار گونه از این گونه‌ها به تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه معروف هستند – مولکول‌هایی که هنگام هضم فیبر توسط باکتری‌ها تولید می‌شوند و به طور مثبت بر متابولیسم گلوکز تأثیر می‌گذارند. به طور کلی، گونه‌های باکتریایی که با مصرف نوشیدنی‌های شیرین مرتبط بودند، با صفات متابولیکی بدتری همبستگی داشتند. جالب توجه است که این باکتری‌ها با قند مصرف شده از منابع غیر آشامیدنی مرتبط نبودند.

محققان همچنین ارتباطی بین مصرف نوشیدنی‌های شیرین و ۵۶ متابولیت سرم، از جمله چندین متابولیت که توسط میکروبیوتای روده تولید می‌شوند یا مشتقات متابولیت‌های تولید شده توسط میکروبیوتای روده هستند، یافتند. این متابولیت‌های مرتبط با قند با صفات متابولیک بدتر، از جمله سطوح بالاتر گلوکز خون ناشتا و انسولین، BMI بالاتر و نسبت دور کمر به باسن و سطوح پایین‌تر کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول “خوب”) مرتبط بودند. نکته قابل توجه این است که افرادی که سطوح بالاتری از این متابولیت‌ها داشتند، احتمال بیشتری برای ابتلا به دیابت در ۱۰ سال پس از اولین مراجعه خود داشتند.

چی می‌گوید: “ما دریافتیم که چندین متابولیت مرتبط با میکروبیوتا با خطر ابتلا به دیابت مرتبط هستند. به عبارت دیگر، این متابولیت‌ها ممکن است دیابت آینده را پیش‌بینی کنند.”

از آنجا که نمونه‌های میکروبیوم روده فقط از زیرمجموعه‌ای از شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شده بود، محققان حجم نمونه کافی برای تعیین اینکه آیا گونه‌هایی از میکروب‌های روده مستقیماً با خطر دیابت مرتبط هستند یا خیر، نداشتند، اما این چیزی است که آنها قصد دارند بیشتر مطالعه کنند.

چی می‌گوید: “در آینده، ما می‌خواهیم آزمایش کنیم که آیا باکتری‌ها و متابولیت‌ها می‌توانند واسطه یا حداقل تا حدی واسطه ارتباط بین نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و خطر دیابت باشند.”

این تیم قصد دارد یافته‌های خود را در سایر جمعیت‌ها تأیید کند و تجزیه و تحلیل خود را گسترش دهد تا بررسی کند که آیا متابولیت‌های میکروبی در سایر مشکلات مزمن سلامت مرتبط با مصرف قند، مانند بیماری‌های قلبی عروقی، نقش دارند یا خیر.

مترجم: مرتضی کوکبی

انتهای پیام/