احترام و تعظیم در مقابل اندیشه بلند علی (ع) نیازمند نگاه مذهبی نیست حتی در دهه‌های گذشته، عمل و گفتار علی(ع)، مصداق جامعه رویایی جوانانی بود که رویکرد انکار مذهب را به جدیت دنبال می کردند.

روزی روزگاری در گوشه ای از این کره خاکی انسانی زندگی کرد که اوج صفات رویایی را در خود به نمایش گذاشت.
این فرد ساخته و پرداخته ذهن نویسندگان تاریخ نیست.
حتی شاخ و برگ و بزرگنمایی تاریخی نیست چرا که منابع مختلف و بعضا دشمن جملگی بر این صفات، صحه گذاشته اند‌.
گاهی این بزرگمرد با نگاه و فرهنگ قرن ۲۱ نقد می شود که در صورت امکان پاسخ مستند، باز ایشان سرافراز است‌.

نه مال و ثروت، نه قدرت و نه هوس های رایج،
امکان آن نیافتند که امکان انحراف وی از ایده آل های انسانی و اخلاقی و اعتقادی را بیازمایند.
دنیا و تمام زیبایی های فریبنده آن را به هیچ انگاشت تا تابلویی از بزرگی اندیشه و مقابله با پدیده سیری ظلم و گرسنگی مظلوم در جامعه را،
در تاریخ جاودانه سازد.
پیمانی که تعداد کمی از ابنای بشر خود را برای آن شایسته می سازند.
عهدی که همیشه امروزی است و تازگی و طراوت دارد.

جامعه نیاز به فدا شدن فرد دارد؛ هرچند بزرگ، زمانی که معنای انسانیت به فراموشی و غربت سپرده می شود.

احترام و تعظیم در مقابل اندیشه بلند علی(ع) نیازمند نگاه مذهبی نیست حتی در دهه‌های گذشته، عمل و گفتار علی(ع)، مصداق جامعه رویایی جوانانی بود که رویکرد انکار مذهب را به جدیت دنبال می کردند.
ربودن خلخال از پای زنی در حکومت را شایسته مردن از غصه دانست و آزادی بیان در نقد خود و حکومت را بی هیچ مانعی تضمین کرد و در عدالت هیچ اولویتی بجز آنچه باید، تاثیر نداد.
خدمت علی(ع) به جامعه بشری، بخاطر ترسیم تابلوهای متعدد رفتار انسانی، انکارناپذیر و شایسته تعمق و بهره گیری است.

دوم اردیبهشت ۱۴۰۱- بیست رمضان ۱۴۴۳