مطالعه ای که روی بیش از ۲۰۰۰۰ بزرگسال انجام شد نشان داد افرادی که از برنامه غذایی ۸ ساعته با محدودیت زمانی پیروی می کردند، نوعی روزه متناوب، ۹۱ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی قرار داشتند.
به گزارش پایان تیتر به نقل از ساینس دیلی، تجزیه و تحلیل بیش از ۲۰۰۰۰ بزرگسال آمریکایی نشان داد افرادی که کمتر از ۸ ساعت در روز غذا می خورند، در مقایسه با افرادی که ۱۲ تا ۱۶ ساعت در روز غذا می خورند، بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی هستند. طبق تحقیقات اولیه ارائه شده در اپیدمیولوژی و پیشگیری از سبک زندگی و جلسات علمی قلب و عروق ۲۰۲۴، ۱۸ تا ۲۱ مارس، در شیکاگو، انجمن قلب آمریکا. این نشست جدیدترین علم را در مورد سلامت و تندرستی مبتنی بر جمعیت و پیامدهای آن برای سبک زندگی ارائه می دهد.
غذا خوردن با محدودیت زمانی، نوعی روزه داری متناوب، شامل محدود کردن ساعات غذا خوردن به تعداد ساعات مشخصی در روز است که ممکن است از یک بازه زمانی ۴ تا ۱۲ ساعته در ۲۴ ساعت متغیر باشد. محققان خاطرنشان کردند که بسیاری از افرادی که از رژیم غذایی با محدودیت زمانی پیروی می کنند از یک برنامه غذایی ۱۶:۸ پیروی می کنند که در آن تمام غذاهای خود را در یک بازه زمانی ۸ ساعته می خورند و ۱۶ ساعت باقیمانده را هر روز ناشتا می گیرند. تحقیقات قبلی نشان داده است که خوردن محدود به زمان، چندین معیار سلامت قلبی متابولیک مانند فشار خون، گلوکز خون و سطح کلسترول را بهبود میبخشد.
ویکتور ونزه ژونگ، نویسنده ارشد این مطالعه، پروفسور دکتر ویکتور ونزه ژونگ، می گوید: «محدود کردن زمان غذا خوردن روزانه به یک دوره کوتاه مانند ۸ ساعت در روز، در سال های اخیر به عنوان راهی برای کاهش وزن و بهبود سلامت قلب محبوبیت پیدا کرده است. و رئیس بخش اپیدمیولوژی و آمار زیستی در دانشکده پزشکی دانشگاه شانگهای جیائو تونگ در شانگهای، چین. با این حال، اثرات طولانی مدت غذا خوردن با زمان محدود، از جمله خطر مرگ به هر علت یا بیماری قلبی عروقی، ناشناخته است.
در این مطالعه، محققان تأثیر بالقوه درازمدت سلامتی پیروی از یک برنامه غذایی محدود ۸ ساعته را بررسی کردند. آنها اطلاعات مربوط به الگوهای غذایی را برای شرکت کنندگان در نظرسنجی های سالانه ملی سلامت و تغذیه (NHANES) در سال ۲۰۰۳-۲۰۱۸ در مقایسه با داده های مربوط به افرادی که در ایالات متحده از سال ۲۰۰۳ تا دسامبر ۲۰۱۹ فوت کرده اند، از مرکز ملی کنترل و پیشگیری از بیماری ها بررسی کردند. پایگاه داده شاخص مرگ
تجزیه و تحلیل نشان داد:
افرادی که از الگوی مصرف تمام غذای خود در کمتر از ۸ ساعت در روز پیروی می کردند، ۹۱ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی بودند.
افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی در افرادی که مبتلا به بیماری قلبی یا سرطان بودند نیز مشاهده شد.
در میان افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی، مدت زمان غذا خوردن نه کمتر از ۸ اما کمتر از ۱۰ ساعت در روز نیز با ۶۶ درصد بیشتر خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی یا سکته مرتبط بود.
خوردن محدود به زمان، خطر کلی مرگ و میر ناشی از هر علتی را کاهش نداد.
مدت زمان غذا خوردن بیش از ۱۶ ساعت در روز با خطر کمتر مرگ و میر ناشی از سرطان در میان افراد مبتلا به سرطان مرتبط بود.
“ما شگفت زده شدیم که متوجه شدیم افرادی که از یک برنامه غذایی ۸ ساعته و با محدودیت زمانی پیروی می کنند، بیشتر در معرض مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی هستند. حتی اگر این نوع رژیم غذایی به دلیل فواید بالقوه کوتاه مدت محبوبیت داشته باشد، تحقیقات ما به وضوح مشخص است. نشان می دهد که در مقایسه با محدوده زمانی معمولی غذا خوردن ۱۲ تا ۱۶ ساعت در روز، مدت زمان کمتر غذا خوردن با زندگی طولانی تر ارتباطی ندارد.
برای بیماران، به ویژه آنهایی که بیماری قلبی یا سرطانی دارند، بسیار مهم است که از ارتباط بین ۸ ساعت غذا خوردن و افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی آگاه باشند. او ادامه داد که آنها با وضعیت سلامت فرد و آخرین شواهد علمی مطابقت دارند. اگرچه این مطالعه ارتباط بین ۸ ساعت غذا خوردن و مرگ قلبی عروقی را شناسایی کرد، اما این بدان معنا نیست که محدودیت زمانی غذا خوردن باعث مرگ قلبی عروقی می شود. جزئیات مطالعه و پیشینه:
این مطالعه شامل حدود ۲۰۰۰۰ بزرگسال در ایالات متحده با میانگین سنی ۴۹ سال بود.
شرکت کنندگان در مطالعه به مدت متوسط ۸ سال و حداکثر طول ۱۷ سال پیگیری شدند.
این مطالعه شامل دادههایی برای شرکتکنندگان NHANES بود که در زمان ثبتنام، بین سالهای ۲۰۰۳-۲۰۱۸ حداقل ۲۰ سال سن داشتند و دو پرسشنامه یادآوری رژیم غذایی ۲۴ ساعته را در سال اول ثبتنام تکمیل کرده بودند.
تقریباً نیمی از شرکت کنندگان خود را مرد و نیمی خود را زن معرفی کردند. ۷۳٫۳٪ از شرکت کنندگان خود را بزرگسالان سفید پوست غیر اسپانیایی، ۱۱٪ خود را بزرگسالان اسپانیایی تبار، ۸٪ خود را بزرگسالان سیاه پوست غیر اسپانیایی و ۶٫۹٪ از بزرگسالان را به عنوان یک دسته نژادی دیگر، از جمله مختلط معرفی کردند. بزرگسالان نژاد و بزرگسالان سایر نژادهای غیر اسپانیایی.
محدودیت های این مطالعه شامل اتکای آن به اطلاعات رژیم غذایی گزارش شده توسط خود بود که ممکن است تحت تأثیر حافظه یا یادآوری شرکت کننده قرار گیرد و ممکن است الگوهای غذایی معمولی را به طور دقیق ارزیابی نکند. عواملی که ممکن است در سلامتی، خارج از مدت زمان غذا خوردن و علت مرگ نیز نقش داشته باشند، در تجزیه و تحلیل گنجانده نشدند.
نویسندگان خاطرنشان کردند که تحقیقات آینده ممکن است مکانیسمهای بیولوژیکی را بررسی کند که اساس ارتباط بین برنامه غذایی با محدودیت زمانی و پیامدهای نامطلوب قلبی عروقی است و اینکه آیا این یافتهها برای افرادی که در سایر نقاط جهان زندگی میکنند مشابه است یا خیر.
“به طور کلی، این مطالعه نشان می دهد که خوردن محدود زمانی ممکن است فواید کوتاه مدت اما اثرات نامطلوب طولانی مدت داشته باشد. هنگامی که مطالعه به طور کامل ارائه شود، یادگیری بیشتر جزئیات تجزیه و تحلیل جالب و مفید خواهد بود.” کریستوفر دی گاردنر، دکترای FAHA، استاد پزشکی Rehnborg Farquhar در دانشگاه استنفورد در استنفورد، کالیفرنیا، و رئیس کمیته نگارش بیانیه علمی ۲۰۲۳ انجمن، الگوهای غذایی محبوب: همسویی با انجمن قلب آمریکا ۲۰۲۱ گفت: راهنمای تغذیه.
یکی از این جزئیات مربوط به کیفیت مواد مغذی رژیمهای معمولی زیرمجموعههای مختلف شرکتکنندگان است. بدون این اطلاعات، نمیتوان تعیین کرد که آیا تراکم مواد مغذی میتواند توضیحی جایگزین برای یافتههایی باشد که در حال حاضر بر پنجره زمان برای خوردن تمرکز دارند یا خیر. ثانیاً، باید تأکید کرد که طبقهبندی در پنجرههای مختلف غذا خوردن با محدودیت زمانی بر اساس تنها دو روز رژیم غذایی تعیین شده است.»
“همچنین دیدن مقایسه جمعیتشناختی و ویژگیهای پایه در بین گروههایی که در پنجرههای غذایی با محدودیت زمانی مختلف طبقهبندی شدهاند، حیاتی خواهد بود – به عنوان مثال، گروهی با کوتاهترین پنجره غذایی با محدودیت زمانی منحصر به فرد در مقایسه با افرادی بود که پیروی از برنامه های غذایی دیگر، از نظر وزن، استرس، عوامل خطر قلبی متابولیک سنتی یا سایر عوامل مرتبط با پیامدهای نامطلوب قلبی عروقی چکیده تحریک آمیز.”
مترجم: مرتضی کوکبی
انتهای پیام/